Biografie dorosłych
Phyllis Bryn-Julson
Phyllis Bryn-Julson należy do największych autorytetów interpretacji muzyki wokalnej XX wieku. Przez ponad 30 lat była profesorem śpiewu w Konserwatorium Peabody na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa. Wielu jej studentów odnosi sukcesy na scenach operowych i koncertowych na całym świecie.
Pani Bryn-Julson jest edytorem angielskich tłumaczeń pieśni w Projekcie Rymy Dziecięce.
Eileen Cornett
Eileen Cornett jest głównym pianistą korepetytorem na Wydziale Operowym Konserwatorium Peabody na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa.
Pani Cornett jest doradcą w sprawie Międzynarodowego Alfabetu Fonetycznego (MAF) w podręczniku do nauki wymowy języka polskiego dla wokalistów autorstwa Laury Kafki-Price i Maksymiliana Krzaka, i edytorem angielskiej wersji partytury Rymy dziecięce na głos i fortepian. Jest mamą Emily Cornett.
Emily Cornett
Emily Cornett jest wiolonczelistką i pracowniczką socjalną w Capital Area Immigrants’ Rights Coalition w Waszyngtonie. Studiowała amerykanistykę i psychologię w Yale University, oraz pracę socjalną w Washington University w St. Louis.
Pani Cornett pracowała nad przygotowaniem kanału YouTube Projektu Rymy Dziecięce.
Sal Ferrantelli
Sal Ferrantelli był profesorem i dyrygentem muzyki chóralnej w Monterey Peninsula College w Monterey w Kalifornii w latach 1981-2017. Podczas swej 36-letniej kariery odnosił sukcesy jako kompozytor, aranżer, nauczyciel, dyrygent i śpiewak.
Dr Ferrantelli zaaranżował „Kołysankę lalek” i „Prosię” Szymanowskiego na chór i fortepian.
Lauren Fray
Twórczość Lauren Fray obejmuje między innymi malarstwo, wzornictwo oraz wydruki cyfrowe. Artystka posługuje się przeróżnymi technikami malarskimi, a swoją inspirację czerpie z natury.
Pani Fray była członkinią jury Konkursu Plastycznego Rymy Dziecięce.
Aaron Gage
Aaron Gage jest kompozytorem i wykonawcą muzyki łączącej style klasyczne o niestandardowej orkiestracji z muzyką rockową.
Pan Gage przygotował do publikacji wersję partytury do angielskiego tekstu Rymów dziecięcych op. 49 Karola Szymanowskiego.
Daniel Guss
Daniel Guss jest dyrektorem Public Relations i Publikacji w firmie MidAmerica Productions, oraz byłym dyrektorem Catalogue Development w firmie BMG Classics/RCA Red Seal.
Pan Guss jest współproducentem Projektu Rymy Dziecięce.
Dominick Guzzi
Dominick Guzzi jest właścicielem salonu fryzjerskiego Dominick’s Hairstylist.
Pan Guzzi jest stylistą Laury Kafka-Price od ponad 20 lat.
Robert Harrison
Robert Harrison jest uznanym autorytetem w dziedzinie nauczania śpiewu i często wygłasza przemówienia na konferencjach muzycznych lub spotkaniach profesjonalnych organizacji muzycznych. Robert Harrison jest również doświadczonym liternikiem.
Dr Harrison jest twórcą projektu liter w nazwiskach Szymanowski i Iłłakowiczówna na stronie głównej Projektu Rymy Dziecięce.
Richard Hartzell
Richard Hartzell prowadzi prywatne studio nauki śpiewu w Silver Spring, Maryland. Od ponad 25 lat jest dyrektorem konkursu śpiewu organizowanego raz w roku przez Maryland State Music Teachers Association.
Pan Hartzell był częścią zespołu technicznego podczas nagrywania pieśni w Projekcie Rymy Dziecięce.
Page Hite
Page Hite był pierwszym budowniczym strony internetowej Projektu Rymy Dziecięce.
Był konsultantem IT oraz producentem muzycznym. Zajmował się także projektowaniem stron internetowych, fotografią oraz produkcją filmów dokumentalnych. Wraz ze swoją żoną Agnes był bardzo dobrze znany w Waszyngtonie jako wielki miłośnik różnych gatunków muzyki. Razem publikowali „Page’s Picks”, broszurę zawierającą rekomendacje koncertów muzyki na żywo dla swoich przyjaciół. Pan Hite odszedł od nas 31 sierpnia 2020 roku. Cierpiał na raka płuc, który dał przerzuty do mózgu. Wszyscy związani z Projektem Rymy Dziecięce są wdzięczni za jego udział w stworzeniu naszej strony internetowej. Będzie nam go bardzo brakować.
Kazimiera Iłłakowiczówna
Kazimiera Iłłakowiczówna (1892-1983) była polską poetką, pisarką, dramaturgiem i tłumaczką. Urodziła się 6 sierpnia 1892 roku w Wilnie na Litwie. W bardzo wczesnym wieku straciła matkę, Barbarę Iłłakowiczównę, i ojca, Klemensa Zana. Zamieszkała z rodziną krewnych i Zofia Buyno stała się jej przybraną matką.
Gdy miała 16 lat, Kazimiera studiowała przez rok na prestiżowym Uniwersytecie Oxfordzkim w Anglii. Tam zapoznała się z działalnością Emmeline Pankhurst – aktywistki społeczno-politycznej i liderki brytyjskiego ruchu sufrażystek, który pomógł kobietom zdobyć prawa wyborcze. Iłłakowiczówna aktywnie uczestniczyła w ruchu feministycznym, rozpowszechniając broszury sufrażystek.
W latach 1910-1914 kontynuowała naukę w Krakowie na Uniwersytecie Jagiellońskim. Przez całe życie była głęboko wierzącą chrześcijanką. Jej pierwszymi utworami, napisanymi jeszcze za czasów studenckich, były wiersze religijne. W czasie I wojny światowej została sanitariuszką w armii rosyjskiej. W 1918 roku, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, rozpoczęła pracę w polskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 1926-1935 Kazimiera pracowała jako sekretarka pierwszego marszałka Polski i Ministra Spraw Wojskowych, Józefa Piłsudskiego, uprzednio Naczelnika Państwa Polskiego (1918-1922).
Kazimiera Iłłakowiczówna była jednym z najbardziej cenionych poetów okresu międzywojennego (1918-1939). Jej utwory publikowała prasa literacka, w tym między innymi wydawany w Poznaniu magazyn Tęcza. W 1939 roku, po wybuchu II wojny światowej, przedostała się do Rumunii. Do Polski wróciła w 1947 i zamieszkała w Poznaniu.
Iłłakowiczówna nigdy nie wyszła za mąż. Miała szerokie grono przyjaciół, do którego należeli między innymi Stanisław Ignacy Witkiewicz, Julian Tuwim oraz Maria Dąbrowska. Zajmowała się tłumaczeniem dzieł autorów europejskiej literatury, takich jak Johann Wolfgang von Goethe, Friedrich Schiller, Heinrich Böll czy Lew Tołstoj oraz utworów amerykańskiej poetki Emily Dickinson. Pracowała również jako nauczycielka języka angielskiego. W ostatnich latach swojego życia w wyniku nieudanej operacji jaskry straciła wzrok. Zmarła 16 lutego 1983 roku, sześć miesięcy przed 91 urodzinami. Została pochowana w Warszawie na Powązkach.
Kazimiera Iłłakowiczówna
Kazimiera Iłłakowiczówna (1892-1983) była polską poetką, pisarką, dramaturgiem i tłumaczką. Urodziła się 6 sierpnia 1892 roku w Wilnie na Litwie. W bardzo wczesnym wieku straciła matkę, Barbarę Iłłakowiczównę, i ojca, Klemensa Zana. Zamieszkała z rodziną krewnych i Zofia Buyno stała się jej przybraną matką.
Gdy miała 16 lat, Kazimiera studiowała przez rok na prestiżowym Uniwersytecie Oxfordzkim w Anglii. Tam zapoznała się z działalnością Emmeline Pankhurst – aktywistki społeczno-politycznej i liderki brytyjskiego ruchu sufrażystek, który pomógł kobietom zdobyć prawa wyborcze. Iłłakowiczówna aktywnie uczestniczyła w ruchu feministycznym, rozpowszechniając broszury sufrażystek.
W latach 1910-1914 kontynuowała naukę w Krakowie na Uniwersytecie Jagiellońskim. Przez całe życie była głęboko wierzącą chrześcijanką. Jej pierwszymi utworami, napisanymi jeszcze za czasów studenckich, były wiersze religijne. W czasie I wojny światowej została sanitariuszką w armii rosyjskiej. W 1918 roku, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, rozpoczęła pracę w polskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 1926-1935 Kazimiera pracowała jako sekretarka pierwszego marszałka Polski i Ministra Spraw Wojskowych, Józefa Piłsudskiego, uprzednio Naczelnika Państwa Polskiego (1918-1922).
Kazimiera Iłłakowiczówna była jednym z najbardziej cenionych poetów okresu międzywojennego (1918-1939). Jej utwory publikowała prasa literacka, w tym między innymi wydawany w Poznaniu magazyn Tęcza. W 1939 roku, po wybuchu II wojny światowej, przedostała się do Rumunii. Do Polski wróciła w 1947 i zamieszkała w Poznaniu.
Iłłakowiczówna nigdy nie wyszła za mąż. Miała szerokie grono przyjaciół, do którego należeli między innymi Stanisław Ignacy Witkiewicz, Julian Tuwim oraz Maria Dąbrowska. Zajmowała się tłumaczeniem dzieł autorów europejskiej literatury, takich jak Johann Wolfgang von Goethe, Friedrich Schiller, Heinrich Böll czy Lew Tołstoj oraz utworów amerykańskiej poetki Emily Dickinson. Pracowała również jako nauczycielka języka angielskiego. W ostatnich latach swojego życia w wyniku nieudanej operacji jaskry straciła wzrok. Zmarła 16 lutego 1983 roku, sześć miesięcy przed 91 urodzinami. Została pochowana w Warszawie na Powązkach.
Laura Kafka-Price
Laura Kafka-Price, sopranistka i muzykolog, urodziła się w Kalifornii w polskiej rodzinie. Jest wykładowcą w Konserwatorium Peabody na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa, udziela prywatnych lekcji śpiewu we własnym studio i często koncertuje.
Dr Laura Kafka-Price jest pomysłodawczynią i producentką Projektu Rymy Dziecięce. Razem z pianistą Tomaszem Robakiem dokonała nagrań Rymów dziecięcych op. 49 Karola Szymanowskiego w obu językach, które będą wkrótce wydane przez Centaur Records. Ponadto, razem z Maksymilianem Krzakiem, dr Kafka-Price napisała podręcznik do nauki wymowy języka polskiego dla wokalistów pt. Polish Pronunciation Guide for Singers, którego publikacja przez Oxford University Press zaplanowana jest na 2024 rok.
Maksymilian Krzak
Maksymilian Krzak z wykształcenia jest altowiolistą. Urodził i wychował się w Gdańsku, a obecnie mieszka w Baltimore, Maryland, gdzie ukończył studia w Konserwatorium Peabody na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa. W swoim rodzinnym mieście studiował także śpiew solowy. Jest stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku.
Pan Krzak jest współautorem podręcznika Polish Pronunciation Guide for Singers, który napisał razem z dr Laurą Kafką-Price, a którego publikacja przez Oxford University Press zaplanowana jest na 2024 rok. Pan Krzak jest także edytorem i tłumaczem strony Projektu Rymy Dziecięce oraz autorem przekładu na język polski książki dla dzieci Katot i Kazia, napisanej przez dr Kafkę-Price.
JoAnn Kulesza
JoAnn Kulesza była Dyrektorem Muzycznym Wydziału Operowego w Konserwatorium Peabody na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa, a obecnie wykłada emisję głosu w Catholic University of America.
Pani Kulesza jest edytorem partytury w angielskim przekładzie pieśni Rymów dziecięcych.
Mark Landis
Mark Landis jest twórcą obrazów i rysunków na zlecenie według fotografii dostarczanych przez klientów. Korzysta z takich technik malarskich jak węgiel, ołówek, olej, akryl, akwarela oraz pastel.
Pan Landis jest autorem obrazu przedstawiającego Tomasza Robaka i Laurę Kafka-Price pozujących jako Karol Szymanowski i jego siostra Stanisława Korwin-Szymanowska na tle willi Atma w Zakopanem, obecnie mieszczącej Muzeum Szymanowskiego.
Celia Larkin
Celia Larkin urodziła się w Polsce i przyjechała do Ameryki w bardzo młodym wieku. Prowadziła polski program radiowy w Detroit przez 10 lat, a potem pracowała w agencji rządowej przez 25 lat, w tym kilka lat za granicą. Obecnie jest wiceprezesem Polish American Arts Association i redaguje pismo tej organizacji. Jest członkiem klubu Arts Club of Washington i udziela się w zarządach kilku innych organizacji.
Pani Larkin jest redaktorem i adiustatorem tłumaczeń tekstów i wierszy Projektu Rymy Dziecięce.
Scott Metcalfe
Scott Metcalfe jest inżynierem dźwięku i technikiem muzycznym, oraz profesorem i dyrektorem Wydziału Nagrań w Konserwatorium Peabody na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa. W 2017 roku wydawnictwo Oxford University Press opublikowało jego książkę zatytułowaną Creating Sounds from Scratch (Tworzenie dźwięków od podstaw).
Pan Metcalfe jest inżynierem nagrań Projektu Rymy Dziecięce. Jest ojcem Nathaniela Metcalfe.
Bill Morgan
Bill Morgan jest fotografem w Hartford, Connecticut. Specjalizuje się w fotografii koncertowej i portretowej tancerzy, muzyków i aktorów. Ponadto, pan Morgan projektuje zajmuje się również układem graficznym publikacji drukowanych i multimedialnych.
Pan Morgan jest projektantem strony internetowej Projektu Rymy Dziecięce, a także projektantem książki Laury Kafki-Price, Katot i Kazia.
Patti Pogodzinski
Patti Pogodzinski ukończyła Maryland Institute College of Art (MICA) w Baltimore z tytułem magistra w dziedzinie ilustracji. W 2015 roku otrzymała stypendium organizacji Polish American Arts Association w Waszyngtonie.
Pani Pogodzinski jest ilustratorką oraz projektantką opracowania graficznego strony internetowej Projektu Rymy Dziecięce. Niektóre z jej ilustracji zdobią również książkę Katot i Kazia. Pani Pogodzinski była członkinią jury Konkursu Plastycznego Rymy Dziecięce.
Dorota Ponikiewska
Dorota Ponikiewska jest bibliotekarką medyczną w największej bibliotece tego typu na świecie (National Institutes of Health), nauczycielką języka polskiego i miłośniczką teatru, założycielką i kierowniczką polskiej grupy teatralnej Polish Drama Club of Silver Spring. Współpracuje z Ambasadą Rzeczypospolitej Polskiej i z wieloma polskimi organizacjami w rejonie Waszyngtonu, między innymi z Polską Szkołą, parafią pod wezwaniem Matki Boskiej Królowej Polski, Biblioteką Polską w Waszyngtonie, a także organizacją PNA w Baltimore.
Pani Ponikiewska przygotowała dzieci do recytacji i nagrań wierszy Iłłakowiczówny dla Projektu Rymy Dziecięce. Występuje w rolach narratora, Okna, Mamy oraz Krzysi w balladzie Nikczemny szpak w języku polskim. Jest mamą Mileny Angela Muñoz.
Elizabeth Rendón-Sherman
Elizabeth Rendón-Sherman jest dyrektorem naczelnym firmy oprogramowania komputerowego LG-TEK.
Pani Rendón-Sherman jest mamą Rosalindy Sherman i recytuje rolę Mamy w Nikczemnym szpaku.
Isabella Robak
Isabella Robak jest fotografem. Pomimo że preferuje głównie piękną estetykę kliszy, doskonale radzi sobie również z fotografią cyfrową. Isabella lubi łączyć fotografię artystyczną z fotoreportażem.
Pani Robak wykonała wszystkie fotografie Laury Kafka-Price i Tomasza Robaka na stronie Projektu Rymy Dziecięce.
Tomasz Robak
Tomasz Robak jest pianistą, organistą i pedagogiem. Urodził się w Polsce i tam rozpoczął naukę gry na fortepianie. Koncertował w Stanach Zjednoczonych i w Europie. W 2022 roku ukończył studia doktoranckie w Konserwatorium Peabody na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa. Od jesieni 2019 roku jest członkiem wydziału Davidson College w Karolinie Północnej.
Dr Robak jest wykonawcą partii fortepianu na nagraniach Rymów dziecięcych op. 49 Karola Szymanowskiego, które śpiewa dr Laura Kafka-Price. Ich nagrania będą wydane przez Centaur Records w 2024 roku.
Karol Szymanowski
Karol Szymanowski (1882-1937) uznawany jest za najwybitniejszego polskiego kompozytora od czasu śmierci Fryderyka Chopina w 1849 roku. Uważa się go za twórcę postromantycznego, co oznacza, że jego muzyka brzmi nowocześniej niż ta tworzona przez kompozytorów XIX wieku. Wśród jego utworów znajduje się cykl pieśni Rymy dziecięce op. 49 skomponowanych do wierszy Kazimiery Iłłakowiczówny.
Szymanowski urodził się 3 października 1882 roku w Tymoszówce. Karol, przez rodzinę nazywany „Katot”, miał trzy siostry: Zofia, nazywana przez rodzinę „Zioka”, była poetką, Stanisława śpiewaczką, a najmłodsza Anna, zwana „Nulą”, malarką. Jego brat Feliks był pianistą i kompozytorem operetek oraz muzyki salonowej.
Szymanowski urodził się w części Polski, która po trzecim rozbiorze w 1795 roku znajdowała się pod okupacją Imperium Rosyjskiego. Obecnie Tymoszówka jest częścią Ukrainy. Polska odzyskała niepodległość w 1918 roku, kiedy Szymanowski miał 36 lat. Mimo tego, że Tymoszówka należała do Rosji, rodzina Szymanowskich zawsze utrzymywała postawę oddanych Polsce patriotów. Szymanowski zawsze uznawał się za Polaka, a jego twórczość była na wskroś polska.
Jego pierwszym nauczycielem muzyki był ojciec. Od niego „Katot” nauczył się gry na fortepianie, zapoznał się z teorią muzyki i harmonii. Zaczął komponować mając 14 lat. Po ukończeniu liceum, Karol przeniósł się do Warszawy, gdzie w 1901 roku zapisał się do Instytutu Muzycznego (obecnie Uniwersytety Muzycznego). W 1905 roku wraz z trzema kolegami, Grzegorzem Fitelbergiem, Ludomirem Różyckim oraz Apolinarym Szeluto, założył Spółkę Nakładową Młodych Kompozytorów Polskich. Grupa ta zainicjowała świeży, pełen entuzjazmu kierunek muzyczny dla młodych artystów. Ich kompozycje były prezentowane podczas koncertów w całej Europie.
Szymanowski skomponował ponad 90 utworów w wielu stylach i gatunkach muzycznych; były to między innymi dzieła sceniczne (w tym opery), symfonie, koncerty, kantaty, instrumentalne utwory kameralne, utwory na fortepian, utwory na fortepian i skrzypce, pieśni (np. Rymy dziecięce) oraz utwory chóralne. Napisał również 95 esejów i artykułów o muzyce.
Karol Szymanowski zmarł na gruźlicę w Lozannie w Szwajcarii, w Niedzielę Wielkanocną, 29 marca 1937 roku. Jego siostra Stanisława sprowadziła ciało kompozytora do Polski, gdzie zostało pochowane w narodowym mauzoleum najwybitniejszych Polaków: Krypcie Zasłużonych na Skałce w Krakowie.
https://culture.pl/en/article/karol-szymanowski-biography
https://culture.pl/en/work/childrens-rhymes-op-49-karol-szymanowski
Carla Hazard Tomaszewska
Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi RP, Carla Hazard Tomaszewska jest ilustratorką i projektantką graficzną. Jest autorką książki dla dzieci pt. POLAND: A Portrait of the Country Through Its Festivals and Traditions, którą również zaprojektowała i zilustrowała.
Pani Tomaszewski była członkinią jury Konkursu Plastycznego Rymy Dziecięce.
Katharine Toth
Katharine Toth jest śpiewaczką i klarnecistką z zamiłowaniem do dzikiej przyrody i biostatystyk. Niedawno uzyskała dyplom ukończenia studiów licencjackich z biologii i chemii na Uniwersytecie w Pittsburghu. Obecnie studiuje biotechnologię i bioinformatykę, a także pracuje w University of Maryland Medical Center.
Pani Toth była skrybą tłumaczeń i transkrypcji fonetycznych Rymów dziecięcych op. 49.