W tym wierszu królewna przygotowuje się do wyjścia za mąż za królewicza. Przyjaciele, święci, cherubowie* i inni pomagają królewnie w przygotowaniach do ślubu.

(Cherub to rodzaj anioła zazwyczaj przedstawianego w sztuce jako piękne, niewinnie wyglądające dziecko ze skrzydełkami, okrąglutką buzią i pulchnym ciałem.)

Ślub królewny

Królewna od złotnika obrączki pożycza,
bo musi wyjść za mąż za królewicza:
sukienkę jej szyją dziewczęta,
bo tamta była pomięta,
pantofelki zdąży jeszcze szewc wyreperować
i na biało prędko pomalować.

„A kto jej włosy złote poupina?“
Święta Agnieszka i święta Krystyna.
„A kto ją zaniesie przez rozstaj omylny?“
Sam święty Krysztof, bo jest taki silny.
„A kto korony potrzyma przy ślubie?“
Duchy w powietrzu – cherub przy cherubie.

In this poem, a princess prepares for marriage to the prince. Friends, saints, cherubs*, and others help the princess prepare for the wedding.

*A cherub is a type of angel that is usually shown in art as a beautiful, young, innocent-looking child with small wings and a round face, and body.

The Princess’s Wedding

The princess goes to visit the jeweller to borrow two gold rings,
for she must marry the prince:
and then the girls sew her a dress of white,
for the other one was withered,
cobbler will still be able to repair her slippers,
and to quickly paint them all white.

“Who will brush and pin up her golden hair?”
Saint Angnieszka and Saint Krystyna.
“And who will carry her through crossroads so tricky?”
Saint Krzysztof, for his arms are so strong.
“Who will hold the crowns during the wedding?”
Cherubs on high – cherub next to cherub.