Nikczemny szpak zobaczył Lalkę, która wykradała przysmaki ze spiżarni; naskarżył na nią, a wtedy Krzysia powiedziała mu, że jest skarżypytą. 

Nikczemny szpak (Ballada)

Lalka do spiżarni się zakrada,
bo tam w pudle leży czekolada,
czekolada i rodzenki,
i suszone śliwki, i wisienki,
i wisienki.

Wszystkie myszy tak się grzechu boją,
że na tylnych łapkach sztywnie stoją,
dźwięka mętna w oknie szybka:
„Lalko, bój się Boga, nie bądź taka chybka!“

Mama szuka pełna niepokoju:
„Gdzie jest Lalka? Nie ma jej w pokoju,
nie ma jej pod oknem, pewnie jest w ogrodzie,
a tu z stajni wypadł kozioł, co tak strasznie bodzie!“

Wtem przylata do okienka szpak,
mówiąc: „Przeleciałem Polskę w przód i wspak:
nigdy nie widziałem w żadnej spiżarence
myszki, co by miała warkoczyki i dwie ręce.“

„Szpaku – mówi Krzysia z gniewu purpurowa –
myśmy przyjechały tutaj z Płoskirowa,
widziałyśmy deszcz i słońce, kukurydzę i żyto,
ale nigdy dotąd ptaka, co by był skarżypytą,
skarżypytą, skarżypytą!“

This last poem is about a mean starling who observes Lalka taking assorted goodies from the pantry, and tattles on her, but Krzysia stands up for her, and calls him a tattletale. 

The Malicious Starling (Ballade)

Lalka steals into the pantry,
for inside there is a box of chocolate,
box of chocolate and some raisins,
and some prunes and even cherries,
and more chocolate, and more chocolate!

All the mice are so afraid of sin,
that they stand upright with chins a-trembling,
window pane begins to rattle:
“Fear God, Lalka, do not be so greedy!”

Mother in panic searches everywhere:
“Where is Lalka? She’s not in her room,
she’s not at the window, must be in the garden,
and there is a butting ram that charges through the barnyard!”

Then a starling flies to the window, and says:
“I have flown Poland to and fro:
not in any pantry anywhere have I seen a mouse 
with two hands and braided hair.”

“Starling – cries Krzysia turned purple from the rage – 
we have traveled all the way from Płoskirów, 
we’ve seen rain and golden sunshine, fields of corn, fields of rye,
but we’ve never known a bird as mean as you, 
you are such a tattletale, tattletale!”

Ten wiersz jest o gniadym koniu roboczym, który po całym dniu ciężkiej pracy jest zmęczony i potrzebuje odpoczynku.

Kołysanka gniadego konia

Śpij, śpij, gniady koniu roboczy!…
Już się wózek po twardej polnej drodze nie toczy,
nie brzęka kosa, 
i ciężka rosa 
opada na bujny owies wcześnie dojrzały,
od słońca biały.
Śpij, Gniady, śpij, Lalka i Krzysia tobie 
położą cukier w żłobie, 
jabłko i marchew, i liście kapusty,
żebyś miał co jeść, jak wstaniesz o godzinie szóstej.

This poem is about the bay workhorse who is tired after a long day of hard work in the fields, and needs to rest. 

The Bay Horse’s Lullaby

Sleep, rest from your work, my dear Mr. Horse!…
We’ve unhitched the wagon, and left it out there on the road so coarse,
quiet now is the scythe, so quiet, 
and dew falls on lush, ripe fields, 
falling on lush, ripe fields of oat, 
pale white from the sun.
Sleep, rest, Mr. Horse, 
Lalka and Krzysia soon will put sugar in your manger, 
apples and carrots, and fresh cabbage leaves, 
so you will have food when you arise at six in the morning.

Krzysia i Lalka, i czekoladowy jamnik irytują mieszkające pod podłogą myszki, które chciałyby mieszkać tylko z mamą, bo ona dałaby im słoninkę.

Myszy

Myszki pod podłogą mieszkały,
bardzo się Lalki i Krzysi bały.
Mówią jedna do drugiej: „A któż to nad nami 
tak tupie obcasikami?
Kto rano i wieczór krzyczy,
z naszym spokojem wcale się nie liczy?
Kto tutaj sprowadził szkodnika,
malutkiego czekoladowego jamnika?
Wolałybyśmy, żeby Mama 
mieszkała tutaj bez Lalki i Krzysi… sama.
Taka jest dobra, cicha, taka mała i słodka,
że nam pewno da słoninki, jak tylko nas spotka.”

Scampering little mice are annoyed with Krzysia and Lalka, and their chocolate-colored Dachshund; they only want to live with mother who would give them bacon.

Mice

Mice lived underneath the floorboards,
so afraid of Lalka and of Krzysia.
One mouse says to the other: “Who’s that up there click, 
clicking, click, click, clicking their heels?

Who shouts day and night,
all night and day, disregarding our peace and quiet?
Who invited the menace,
mischief-maker, little chocolate-colored Dachshund?
It would be so nice if mother was… alone with us,
without Lalka, and without Krzysia.
She’s so quiet and good, she’s so small and sweet,
that she’ll surely bring us bacon, just as soon as, soon as she meets us.”

Mała kaczuszka martwi się, że nie ma jajek na kołacze.

Kołysanka Lalki

Przyszła do łóżka 
bosa kaczuszka, 
siedem ma piórek u głowy,
szesnaście – u brzuszka.
To kwacze, to płacze:
„Nie ma jajek! Z czego będą na święta kołacze?!“

Little duck is worried that there aren’t any eggs to make cakes.

Lalka’s Lullaby

Barefoot and crying,
poor little ducky,
seven feathers on her head,
and sixteen – on her tummy.
Quack-quacking and crying:
“Out of eggs! How will I make cake with no eggs?!”

Mądry, biały kot rozstał się z ludźmi i zamieszkał na wysepce na dalekim oceanie.

Kot

Na małej wysepce, na oceanie dalekim, dalekim
mieszka mądry biały kot, co się pokłócił z człowiekiem;
mewa mu śpiewa,
a on na słońce poziewa;
morze mu szumi,
a on wszystko rozumie,
i wychodzi co dzień daleko nad wodę, po długim koralowym pomoście, 
patrzeć, wyczekiwać, czy nie jadą, nie płyną, nie lecą nieznajomi, wędrujący goście.

This poem is about a wise cat who did not get along with humans, and retreated to an island.

The Cat

On a little island, in a far off ocean away, away,
lives a wise and snow-white cat, who picked a quarrel with humans;
gulls serenade him,
he suns himself and yawns;
lulled by the ocean,
he understands all,
and he goes out walking each day, each day, upon a coral bridge to the ocean 
watching, waiting for some unknown visitors, who sail, ride, or fly, 
from the east or from the west, wandering.

Mama śpiewa synkowi kołysankę o brzozowym listeczku.

Kołysanka Krzysi 

Śpij, syneczku,
na drewnianym łóżeczku,
zaśpiewam ci nutkę o brzozowym listeczku:
jak się z witką brzozową 
chwieje, chwieje nad głową,
jak się latem zakurzy,
jak się wzdryga od burzy,
jak – ślicznie malowany –
w ziemię bywa wdeptany,
jak go gwiaździstą porą 
anieli w niebo biorą.

Śpij, syneczku,
na drewnianym łóżeczku…

Mother sings a lullaby to her son about a birch leaf. 

Krzysia’s Lullaby

In your wooden bed,
sleep, my son,
I’ll sing you a lullaby about a birch leaf:
how it sways on its twig,
to and fro over your head,
covered by dust in summer,
how it shudders in the storm,
how – beautifully painted –
sometimes trampled into ground,
how angels carry it on high 
on a starry night,

Sleep, my little son,
in your wooden bed…

Krzysia i Lalka odwiedzają Panią Krowę, która jest już stara, nie ma najlepszego zdrowia i lubi sobie ponarzekać.

Wizyta u krowy

„Czy zdrowa 
pani Krowa,
czy nie boli ją głowa?“
„Bardzo Krzysi i Lalce dziękuję,
nienadto dobrze się czuję!
Pastwisko 
jest nieblisko 
i folwark leży u wody za nisko.
Kiedy się kto robi stary,
szkodzą mu spacer daleki i zimne opary.“

Krzysia and Lalka visit with Mrs. Cow who is old, not in the best of health, and sometimes likes to complain.

A Visit at the Cow’s

“How are you, 
Mrs. Cow,
perhaps you have a headache?”
“Thank you, Krzysia and Lalka,
I thank you, I do not feel very well!
The pasture 
is not near 
and the farm lies much too low by the water.
When you’re my age bones get creaky,
long walks and cold mist add to life not being easy.”

Ten wiersz opisuje smutek jaki panuje w opuszczonym pokoju. 

Smutek

Wino dzikie u okna chwieje się na strony:
kanarek się rozgniewał – milczy obrażony,
kanarek się rozgniewał, chory kot się napuszył,
znikły jabłka z talerza, nie wiem – kto je ruszył.
Poplątały się nici w ciemnym starym pudełku…
Portret ma okulary – łezkę w każdym szkiełku.

This poem is about a sadness of an empty room.

Sadness

To and fro by the window sway vines of ivy:
canary is offended – stares silently,
canary is offended, the sick cat’s fur is bristled,
gone are all the apples, I don’t know – who took them.
Skeins of yarn tangled up in the dark old box…
Portrait in eyeglasses – a tear in each lens.

Sroka widzi gila w pięknym śnieżnym kożuszku i z zazdrości robi mu awanturę.

Gil i sroka

Urodził się gil z czerwonym brzuszkiem,
nakrył go śnieg białym kożuszkiem.
Jak to sroka zobaczyła,
wrzasku, krzyku narobiła,
usiadła na progu kuchni
i z zazdrości puchnie, puchnie.

Urodził się gil z czerwonym brzuszkiem,
nakrył go śnieg białym kożuszkiem.

A jealous magpie thinks a bullfinch with his red belly and white coat looks prettier, and makes a scene.

The Bullfinch and the Magpie

A bullfinch was born with a red belly,
snow covered him with a white shawl.
When the magpie saw what happened,
what a scene she made by screaming,
perching on the kitchen threshold swelling,
huffing, panting, puffing.

A bullfinch was born with a red belly,
snow covered him with a white shawl.

W tym wierszu są opisane dwa urocze pokoiki, synka i córeczki.

Kołysanka lalek

U naszego synka 
nieba okruszynka,
u naszej córeczki 
z gwiazdek pacioreczki;
turkusowe krążki,
nizane na wstążki,
serce rubinowe 
obojgu pod głowę.

In this poem we hear about the son’s and daughter’s charming bedrooms.

The Lullaby of the Dolls

In the corner of our son’s room 
sky is peeking in,
and stars fall into a garland 
where our daughter sleeps;
colored stars of turquoise 
like ribbons ’round her head, 
love warmly caressing,
like a ruby pillow 
for their heads.